Aktualności

Z przyjemnością informujemy o otwarciu nowego punktu sprzedaży naszych wyrobów. Przedstawicielem na terenie Warszawy i okolic została firma SAPI, zajmująca się projektowaniem wnętrz mieszkań i domów, powierzchni handlowych i budynków użyteczności publicznej oraz ogrodów.

SAPI
ul.Saska 100/7
03-914 Warszawa
tel. (22) 215-73-11
fax (22) 435-61-94
www.sapi.pl

projekty wnętrz sklepów i wnętrz użytkowych
arch. wnętrz Joanna Majewska
mobile +48 606 44 06 33
j.majewska@sapi.pl

projekty wnętrz domów i mieszkań oraz sprzedaż
arch. wnętrz Katarzyna Szaszkiewicz
mobile +48 604 23 23 57
k.szaszkiewicz@sapi.pl

projekty ogrodów i terenów zieleni
arch. krajobrazu Irmina Sierańska
moblile +48 514 69 37 32
i.sieranska@sapi.pl

Od kilku lat współpracujemy ze znanym artystą Tomaszem Kawiakiem, który prowadzi akcję tzw. cegłowania świata. Tym razem Tomek, bo taki jest jego pseudonim artystyczny, wykorzystał naszą cegłę w Muzeum Lubelskim.

Poniżej artykuł o tym wydarzeniu (Źródło: Gazeta Wyborcza Lublin, 2008.09.13, autor: Grzegorz Józefczuk)

Tomasz Kawiak w Muzeum Lubelskim

To chyba pierwsza w Muzeum Lubelskim wystawa artysty, zaliczanego do szeroko rozumianego nurtu konceptualizmu w sztuce. I zarazem pierwsza, która pokazuje, jak dokumentacja sztuki próbuje zmieniać się w samą sztukę.

Z Lublinem związanych jest dwóch artystów, którzy osiedli z różnych względów za granicą, ale wciąż powracają do miasta urodzenia, dzieciństwa i młodości, starając się podkreślać swe związki z Lublinem – i zarazem udowodnić, że nie tracą energii twórczej. Są bardzo różni.

Tadeusz Mysłowski mieszka w Nowym Jorku, Tomasz Kawiak – w Paryżu, albo lepiej – we Francji, a ostatnio także chyba w Maroku, który stał się źródłem jego kolejnych fascynacji. Na 40-lecie działalności artystycznej Muzeum Lubelskie właśnie otworzyło dla Kawiaka swe sale wystaw czasowych oraz dziedziniec, dzięki czemu odnowiony w czasie remontu zamku wewnętrzny plac debiutuje w roli otwartej przestrzeni wystawienniczej. Wcześniej w Lublinie trwale swą obecność Kawiak przypieczętował m.in. tablicą pamiątkową przy ul. Narutowicza (przypominającą jego sławną akcję bandażowania ściętych drzew z 1970 r.), cegłą wmurowaną na dziedzińcu budynku urszulanek (i galerii Wirydarz) oraz fontanną na placyku u zbiegu ul. Okopowej i Narutowicza.

Jubileuszowa wystawa w Muzeum Lubelskim skupia się na dwóch artystycznych programach, wieloletnich działaniach Kawiaka, poprzez które chce on przekonać, że jest jako artysta otwarty na kulturową różnorodność świata. Jeden program opiera się na symbolicznym i materialnym rozumieniu cegły jako monady podstaw cywilizacji i przejawia się w akcji tzw. cegłowania świata. Akcja ta nakłada się z innym motywem działań Kawiaka, którym jest troc-art – czyli wymiana, a więc wprowadzanie w obieg międzyludzki pewnych przedmiotów, znaków i idei, które przez akt lub intencję wymiany nabierają nowych kontekstów i znaczeń.

W długiej muzealnej sali Tomasz Kawiak zawiesił w sposób wysoce estetyczny dokumentację (fotografie, “bilety”, kolaże) swych działań z zakresu cegłowania i wymiany, tworząc coś na kształt świątyni ze zwielokrotnioną na różne sposoby ikoną cegły. Przez salę przebiega umieszczony środkowo na podeście strumień “domina cegieł”, zwieńczony ekranem monitora. Ceglany strumień zaczyna się przed ścianą z makatkami sztandarami, na których słowo cegła ułożone jest z początkowych liter wielu innych słów, aż do ściany, gdzie zamontowano cegły jako prostopadłościany świecące elektrycznie i barwnie. Natomiast na zamkowym dziedzińcu artysta usypał stos cegieł (jak i wszystkie inne, sygnowanych nazwiskiem), a stosowny napis zawiadamia, że wypalono je z intencją wzniesienia Muzeum Sztuki Współczesnej w Lublinie. Ten kopiec otaczają cztery banery z kolażami we właściwej Kawiakowi stylizacji popartowskiej również dokumentującymi akcje cegłowania w różnych miejscach na świecie, a także trzeci wątek twórczości Kawiaka – jako piewcy dżinsów.

Na ile wmurowanie gdzieś lub podrzucenie w wybranym świadomie miejscu cegły z własnym nazwiskiem jest konceptualnym gestem artysty, a na ile walor artystyczny ma opowiadanie – także środkami plastycznymi – o tym, co za tym gestem się kryje? Powiedzmy, że to sprawa gustu – lub do dyskusji. Niemniej to, co jest atutem symbolu i materii cegły, bywa także jej demistyfikującym obciążeniem, kiedy staje się ona estetyzowanym przedmiotem, przypominającym klocki lego lub cukierek.

Fot. Iwona Burdzanowska

Więcej o Tomku: Tomek Kawiak ? rzeźbiarz, performer, malarz, rysownik, showman?

Nasza cegła została użyta w aranżacji mieszkania w programie “Dekoratornia”. Metamorfozę można również zobaczyć w pażdziernikowym wydaniu “Dom&Wnętrze”.

Polecamy: http://www.dekoratorniatv.pl/

Hollywood ma aleję gwiazd filmu, Nałęczów od jutra będzie miał aleję wybitnych malarzy i rzeźbiarzy. Szesnastu artystów z całej Polski związanych twórczo z naszym regionem, w tym Tomek Kawiak i Jan Kanty Pawluśkiewicz, odcisnęło swe dłonie w glinie jesienią ubiegłego roku. Następnie formy pojechały do Kraśnika, do cegielni Mariusza Osiniaka…

Następnie formy pojechały do Kraśnika, do cegielni Mariusza Osiniaka, który wypalił je w piecu ceramicznym i zaimpregnował, by miały trwałość marmuru.

W sobotę, o godz. 16, w obecności artystów, gliniane tablice zostaną wmontowane w parkową aleję. W kolejce do nałęczowskiej alei czeka już Krzysztof Krauze, powiedział Piotr Zieliński, pomysłodawca akcji, której patronem i sponsorem jest Uzdrowisko Nałęczów.

Źródło: Kurier Lubelski 27.04.2007r.